Hoe laat je kinderen een open, inhoudelijk gesprek voeren naar aanleiding van de theatervoorstelling die ze net gezien hebben? Leerkrachten vinden het vaak een grote uitdaging om esthetische ervaringen in de klas te bespreken. Hoe voorkom je bijvoorbeeld dat zo’n gesprek te schools – of andersom – juist te vrijblijvend wordt?

In dit ontwerponderzoek is een laagdrempelige gesprekstool ontwikkeld waarmee groepsleerkrachten het bezoek aan een theatervoorstelling kunnen nabespreken. Uitgangspunt voor het gesprek is de esthetische ervaring die bestaat uit de elementen emotie, verbeelding, verbinding en wereldbeeld. Er is een prototype gevormd door kenmerken van de gesprekstechniek van Barrett (2010) en het socratisch gesprek te combineren met nieuwe ontwerpprincipes. Een expertpanel bestaande uit een theatermaker/-docent en twee groepsleerkrachten heeft het prototype beoordeeld, waarna het verbeterd is.

De verbeterde versie van de gesprekstool is door drie vakleerkrachten in zes verschillende groepen van het basis­onderwijs getest naar aanleiding van de theatervoorstellingen Ka-Blamm en Orfeo van Theater Sonnevanck. De gesprekken, met uitspraken van leerlingen en vakleerkrachten, zijn kwali­tatief en kwantitatief geanalyseerd. Daarnaast zijn de vakleer­krachten geïnterviewd over hun ervaringen met de gesprekstool en de geschiktheid ervan voor groepsleerkrachten. Op basis van de analyse en interviews is de definitieve gesprekstool ont­wikkeld. Deze bestaat uit een set vragen voor een gesprek over theaterbezoek waarin leerlingen hun persoonlijke gevoelens en gedachten vrij kunnen uiten.